به گزارش روزپلاس، مهدیه شادمانی کارشناس مسائل بین الملل _ سفر مسعود پزشکیان به عنوان رئیس جمهور ایران به عراق، توانست فصل جدیدی را در دو عرصه دیپلماسی رسمی و عمومی بگشاید. با توجه به پیچیده و چند‌لایه شدن جوامع، دیپلماسی رسمی به تنهایی قادر به مدیریت و کنش های هماهنگ در معادلات بین‌المللی نیست. و نیاز است تا دولتها با اتکاء به دیپلماسی عمومی و گسترش تعاملات انسانی در خارج از مرزها به حل نیازها در سطح سیاست خارجی بپردازند.
از سویی با دیپلماسی عمومی، رهبران سایر کشورها با سیاست‌های کشور میزبان همسو شده و رفتاری حمایت‌گرانه به نمایش می‌گذارند. حال با توجه به اهمیت این دو سطح از دیپلماسی در سفر رئیس جمهور به عراق و جایگاه این کشور در منطقه خلیج فارس، موقعیت ژئوپلتیک ، ظرفیتهای بالقوه اقتصادی، ویژگیهای خاص سیاسی، فرهنگی و اجتماعی میتوان امیدوار بود گسترش این روابط راهبردی منجر به کاهش عوامل تنش زا مانند نفوذ سلفی گری و موانع امنیتی،اقتصادی و از همه مهمتر فرهنگی گردد.
گسترش توافقات اقتصادی و انعقاد ۱۴ سند همکاری میان مقامات ایران و عراق، دیدار با مسعود بارزانی رهبر حزب دموکرات کردستان عراق و تأکید بر توجه خاص به زبان و فرهنگ مشترک بین ملت‌های ایران و عراق، سفر به بصره و پیگیری طرح ریلی شلمچه_بصره که میتواند سبب افزایش حجم تبادلات تجاری ایران و عراق تا ۳۰ میلیارد یورو گردد از جمله مصادیق اثرگذار در حوزه دیپلماسی رسمی در این سفر بود.
اما در حوزه دیپلماسی عمومی و تقویت مولفه های قدرت نرم و نفوذ بر افکار عمومی به نظر می‌رسد پزشکیان توانست تصویر مثبتی از ایران به شهروندان عراقی نشان دهد.
گفتگو به زبان کردی پزشکیان با خبرنگار تلویزیون جهانی رووداو، نشست با تجار و فعالان اقتصادی در عراق، زیارت حضرت امیر المومنین در نجف اشرف و حضور در کربلای معلی در شب زیارتی اباعبدا... الحسین(ع) و استقبال زائران از پزشکیان ، دیدار با جمعی از سران احزاب اقلیم کردستان عراق، نشست با نخبگان فرهنگی، مذهبی، دانشگاهی و جمعی از عشایر بصره، و همچنین استقبال دیدنی شیوخ و اهالی بصره میتواند سبب تعمیق پیوندهای راهبردی با عراق و افزایش قرابت های مذهبی و فرهنگی گردد.
اما یک نکته مهم در این سفر که شاید به دلیل عدم روشنگری و شفافیت دفتر رئیس جمهور، تعبیر منفی گردید همراهی زهرا پزشکیان بود. قطعا این حضور اگر با بهره گیری از تکنیک های روابط بین الملل و توانایی درک رفتار و شیوهٔ تفکر مقابل باشد، میتواند در حوزه تقویت دیپلماسی عمومی و تصویرسازی از وضعیت حقیقی بانوی ایرانی بسیار اثر گذار گردد.
چنانچه در دولت سیزدهم نیز خانم دکتر علم الهدی به عنوان همسر رئیس جمهور در برخی سفرها همانند همراهی رئیس جمهور در سفر به ونزوئلا و دیدار با همسر نیکلاس مادورو رئیس جمهور ونزوئلا حضور داشت.
قطعا با تقویت دیپلماسی زنان و بهره گیری از ظرفیت همسران رؤسای جمهور میتوان تبلیغات غلط غربی ها نیز علیه بانوان فرهیخته و موفق ایرانی خنثی گردد.
با این نگاه به این سفر با توجه به فوت همسر دکتر پزشکیان حضور دختر ایشان از این منظر میتواند با عنایت به جایگاه و مسئولیت های اجتماعی و فرهنگی خانواده رؤسای جمهور در دیپلماسی عمومی در تقویت این روابط راهبردی به خصوص در حوزه زنان اثر گذار باشد. البته با رعایت این نکته مهم که این همراهی با پدر طبق آموزش و افزایش مهارت های زنان در چارچوب دیپلماسی عمومی یک حضور نمایشی نباشد تا با نزاکت رفتار و دانش بین المللی، ظرفیت ایجاد همدلی و توسعه دوستی را تکمیل نماید. اگر غیر از این باشد از بعد داخلی متهم به بی عدالتی و رانت شده و هم در عرصه خارجی زمینه تخریب چهره بانوی ایرانی را نیز موجب گشته است!